Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, αναφέρθηκαν οι δυσκολίες που προηγήθηκαν για την καθιέρωση μιας ευρωπαϊκής κοινωνικής πολιτικής. Η υιοθέτηση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (1989) αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα στον προσδιορισμό συγκεκριμένης νομικής βάσης για τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια που αργότερα συγκεκριμενοποιήθηκε στη Συνθήκη του Άμστερνταμ (1997). Επίσης ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην Ανοιχτή Μέθοδο Συντονισμού, σημαντικού εργαλείου ανταλλαγής και χάραξης πολιτικών που στοχεύουν στην πλήρη απασχόληση και εξάλειψη της φτώχειας και των ανισοτήτων στην αγορά εργασίας. Τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δρα εντατικά, ώστε να δοθούν περισσότερες δυνατότητες στους γονείς να εναρμονίσουν την οικογενειακή με την επαγγελματική ζωή και γενικότερα να προωθηθούν πολιτικές που υποστηρίζουν την οικογένεια. Επισημάνθηκε επίσης ότι ο βαθμός ενσωμάτωσης της κοινωνικής διάστασης στις διαπραγματεύσεις της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη βούληση των κρατών-μελών να διαφοροποιήσουν τους στόχους προς την κατεύθυνση της στήριξης της κοινωνικής κατάστασης.
Η ευρωβουλευτής ανέφερε ότι το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (8-9 Μαρτίου) επανέλαβε την αναγκαιότητα ενίσχυσης της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής στην ΕΕ, με ιδιαίτερη σημασία στην εξάλειψη της παιδικής φτώχειας. Προσέθεσε ότι το Συμβούλιο ενέκρινε την πρόταση της Γερμανικής Προεδρίας να δημιουργήσει μια Συμμαχία για τις Οικογένειες. Η έγκριση της Ευρωπαϊκής Συμμαχίας αποτελεί ένα επιπρόσθετο βήμα για τη συμπερίληψη των οικογενειών στην ευρωπαϊκή πολιτική ατζέντα, την αναγνώριση της συνεισφοράς τους, τη δημογραφική ανανέωση του ευρωπαϊκού πληθυσμού και την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της ΕΕ, κατέληξε η κ. Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου