Παιδιά φυλακισμένων γονέων και ευρωπαϊκές προοπτικές.

10/07/2006: Απάντηση του Επιτρόπου κ. Frattini σε ερώτηση της ευρωβουλευτού της Ν.Δ. Μαρίας Παναγιωτοπούλου - Κασσιώτου.

"Ουδεμία νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης υφίσταται επί του παρόντος με σκοπό να συνδράμει φυλακισμένους γονείς ούτε όσον αφορά στο ιδιαίτερο πρόβλημα των συνθηκών κράτησης των γυναικών που έχουν μικρά παιδιά". Αυτό απάντησε ο Επίτροπος κ.Frattini κατά τη Σύνοδο της Ολομέλειας του ΕΚ στο Στρασβούργο, σε ερώτηση της ευρωβουλευτού της Ν.Δ., Μ. Παναγιωτοπούλου – Κασσιώτου.

Συγκεκριμένα, η Ελληνίδα ευρωβουλευτής παίρνοντας αφορμή από τη συμμετοχή της σε συνέδριο που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα παιδιά φυλακισμένων γονέων (EUROCHIPS) στο Παρίσι, ζήτησε να πληροφορηθεί από την Κομισιόν "εάν προτίθεται να προωθήσει ένα κοινό πλαίσιο μέτρων για την υποστήριξη φυλακισμένων γονέων με ιδιαίτερη έμφαση στην εξασφάλιση των κατάλληλων συνθηκών κράτησης γυναικών - μητέρων με μικρά παιδιά. Ζήτησε επίσης να ενημερωθεί εάν η πρόβλεψη τέτοιων μέτρων εντός της ΕΕ θα εξασφάλιζε θετικότερη αντιμετώπιση της φυσιολογικής εξέλιξης και διατήρησης των οικογενειακών σχέσεων των κρατουμένων". Σημειώνεται ότι στην Ευρώπη, κάθε χρόνο, 700.000 παιδιά αποχωρίζονται από τους φυλακισμένους γονείς τους ενώ το ποσοστό των φυλακισμένων γυναικών π.χ. στην Ολλανδία ανέρχεται σε 8,2%, στην Ελλάδα 5,1% και στην Ιρλανδία σε 2,9%.

Στη συνέχεια της απάντησής του ο Επίτροπος αναφέρει πως για το θέμα κράτησης μητέρων με μικρά παιδιά " κανένα μέτρο δεν προβλέπεται προς το παρόν. Στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις, τα μέτρα που αποβλέπουν στην προσέγγιση των εθνικών κανόνων λαμβάνονται μόνο εφόσον είναι αναγκαία για τη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών.

Η Επιτροπή ενδιαφέρεται για τις συνθήκες κράτησης και συμμετέχει σε διάφορες ομάδες εργασίας για αυτό το θέμα στα πλαίσια του Συμβουλίου της Ευρώπης και ειδικότερα στις εργασίες της ομάδας εμπειρογνωμόνων που είναι επιφορτισμένη με την ενημέρωση της σύστασης "European Prison Rules", που θίγει έμμεσα το ζήτημα. Πρόκειται ιδίως για τον κανόνα 36 ο οποίος προβλέπει αν είναι δυνατόν και για πόσο καιρό τα παιδιά μικρής ηλικίας μπορούν να παραμείνουν στη φυλακή με ένα εκ των γονέων τους. Στην ιδανική περίπτωση, οι γονείς των παιδιών μικρής ηλικίας δεν θα έπρεπε να φυλακίζονται, πράγμα το οποίο δεν είναι πάντοτε δυνατό. Η λύση που υιοθετείται εν προκειμένω είναι να υπογραμμισθεί ότι η απόφαση πρέπει να καθορίζεται από το συμφέρον του παιδιού. Ωστόσο, η γονική εξουσία της μητέρας, εφόσον αυτή δεν της έχει αφαιρεθεί, πρέπει να αναγνωρίζεται, όπως αυτή του πατέρα. Όταν τα παιδιά μικρής ηλικίας φυλακίζονται δεν πρέπει να θεωρούνται ως κρατούμενοι. Διατηρούν όλα τα δικαιώματα παιδιών μικρής ηλικίας σε κατάσταση ελευθερίας. Ο κανόνας δεν ορίζει ανώτατο όριο σε ό,τι αφορά στην ηλικία από την οποία ένα παιδί μικρής ηλικίας πρέπει να χωριστεί από τον κρατούμενο γονέα του και σ΄αυτό το θέμα υφίστανται σημαντικές πολιτισμικές διαφορές.

Τέλος, εξάλλου, οι ανάγκες κάθε παιδιού μικρής ηλικίας ποικίλλουν εξαιρετικά και το συμφέρον του παιδιού μπορεί να υπαγορεύσει, αν συνεχίσει να ζει με τον γονέα του στη φυλακή πέραν του κανονικού ορίου".

Σχολιάζοντας την απάντηση του Επιτρόπου, η Μ. Παναγιωτοπούλου υπενθύμισε ότι "είναι ανάγκη η Επιτροπή να συγκεκριμενοποιήσει το νομοθετικό πλαίσιο για το σοβαρό αυτό πρόβλημα δεδομένου ότι η στενή σύνδεση μεταξύ της φυλακής και του οικογενειακού περιβάλλοντος και η απλοποίηση των διαδικασιών των επισκέψεων είναι παράγοντες που διευκολύνουν τη διατήρηση των οικογενειακών σχέσεων και ευνοούν την ομαλή ψυχοσωματική εξέλιξη των παιδιών των φυλακισμένων ".